74. Jongen-meisje-feestje (Gender reveal party)

Jongen-meisje-feestje (Gender reveal party)

We hebben er veel vragen over gekregen, ons “jongen-meisje-feestje”. Wat het precies inhoudt, waarom, hoe en waar 🙂 Dus in deze blog wat uitleg, nog meer geweldige foto’s door Linda Hemmes Fotografie (die je overigens hier kan volgen op Facebook) EN een leuke winactie waarmee je cupcakes kan winnen van Zoet Goed Taarten! De winactie vind je onderaan dit verhaal!

Even terug in de tijd.. In 2011 keek ik naar Editie NL en daar hoorde ik voor het eerst over een “gender reveal party” wat blijkbaar overgewaaid was vanuit Amerika. Het idee was simpel, tijdens de 20-weken-echo (of eerder als je daar natuurlijk zelf voor kiest) vraag je aan de echoscopiste om niet op dat moment het geslacht te vertellen, maar het op een briefje te schrijven. Dit breng je naar de bakker en die maakt een taart die roze of blauw is van binnen. Samen met vrienden/familie of met wie je wilt (kan ook met z’n tweeën), snijd je dan de taart aan om te zien wat het wordt.

Erachter komen wat het geslacht is van je baby leek me een mega speciaal moment, maar wachten tot de bevalling wilde ik ook niet. Het gericht shoppen leek me te leuk 🙂 Ik dacht toen al: het lijkt me veel leuker om er aandacht aan te geven, dan het te horen terwijl ik op een tafel lig met gel op mijn buik, dus vanaf dat moment had ik bedacht: ooooit, op een dag…

Iedereen die het maar wilde horen vertelde ik over de “gender reveal cake”, maar niet iedereen was zo enthousiast als ik. Behalve een vriendinnetje die in 2012 zwanger was van de derde. Zij vond het juist een erg leuk idee en toen ze ging googlen, kwamen we erachter dat je zo’n feestje zo groot of zo klein kan maken als je zelf wilt. Mijn vriendinnetje pakte goed uit, met spelletjes, een high tea etc. Een super gezellig dag waarvan ik foto’s heb gemaakt. Je kan hier zien hoe gezellig we het hebben gehad: https://fermontfotografie.nljongen-meisje-feestje

Denny en ik wilde er wel een momentje van maken, maar het vooral simpel houden. “Gewoon” een moment om de taart aan te snijden, waar een aantal lieve vrienden en familie bij zouden zijn. Liseth Blitz ontwierp een geweldige leuke uitnodiging voor ons en toen was het wachten tot het zover was…

Ondertussen maakte ik een Pinterest-bord aan voor wat inspiratie. Ik bestelde een aantal leuke jongen-meisje versieringen en Denny en ik overlegden met elkaar over hoe we de taart wilden. Als grapje had ik op het pinterest-bord “sperma cupcakes” toegevoegd, maar Denny was er meteen enthousiast over. “Het ging al die tijd over mijn zaad, dus we kunnen het er nu net zo goed dik bovenop leggen”. Ik wilde proberen een niet al te standaardtaart te kiezen, dus vond ik het een top idee!

Het was zo gepland dat we op zaterdagochtend de echo zouden hebben en dan meteen op zondag ons feestje, op die manier hoefde ik niet al te lang te wachten 🙂 We hadden daarvoor al een afspraak met Marloes gehad over de taart en ze kwam met een geweldig idee en ging ook de uitnodiging van het kaartje erin verwerken.

Omdat we wisten dat we toch het geslacht niet zouden horen op de dag van de echo waren we daar ook niet mee bezig, het was vooral spannend om te horen of alles goed zou zijn (de uitgebreide blog over de 20-weken-echo lees je hier).

Bij binnenkomst zeg ik meteen tegen de echoscopiste wat ons plan is en ze neemt haar taak uiterst serieus. Ze bekijkt onze hele baby van top tot teen en wanneer het tijd is voor het geslacht schakelt ze de tv uit waar wij op kijken. Haar eigen scherm draait ze helemaal weg van ons. Oh dit is toch ook wel een spannend momentje, straks weet zij wat het is en wij niet… Ze kijkt voor mijn idee erg lang naar het scherm en uit interesse vraag ik: “kan je het goed zien?”. Ik wil natuurlijk wel dat ze het zeker weet 🙂 Maar ze zegt: “ja, ja, dat is een strikvraag, daar geef ik geen antwoord op”. Hahaha, ik had er niet over nagedacht, maar jongetjes zijn (soms) een stuk een makkelijker te zien dan meisjes… Ze laat niets blijken. Dit is het laatste stukje van de echo en we worden nu door haar naar buiten gestuurd, want ze wil ook niet dat we stiekem kijken naar haar als ze schrijft wat het is, want ze is bang dat we het misschien daaruit kunnen afleiden. Super hoe ze hierin met ons meegaat. Als stoute kinderen zitten we op de gang te wachten totdat we weer naar binnen mogen… Als we weer binnen mogen komen, krijgt Denny “de” envelop die we morgen mogen openmaken na het aansnijden van de taart met “het bewijs”. Ik krijg de envelop die we straks naar Marloes van Zoet Goed Taarten gaan brengen. Zo raar dat ik nu theoretisch kan weten wat het is, maar dit weg ga geven… En nog gekker dat Marloes het dan straks ook weet. En wij niet….

De rest van de dag loop ik eigenlijk alleen maar op wolken. Ik ben zo blij dat de 20-weken-echo goed is dat ik alle geduld heb tot morgen. Ik ben toch wel verliefd.

De dag van het feestje word ik door een heleboel vriendinnen geappt: “Ben je zenuwachtig?” Eigenlijk ben ik helemaal niet zenuwachtig. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat het een jongetje is en wanneer dat wel zo is, dan is hij ook meer dan welkom. We zijn een uur voor ons bezoek bij De Vriendschap waar we de bovenverdieping mogen gebruiken. Samen met Max, Bo en Denny versieren we alles. Voor de gasten is er maar “1-moetje”. Ik wil graag dat ze hun naam schrijven op een roze of blauw papiertje om te zeggen wat zij denken dat het wordt. Voor degene die het niet weten heb ik een papier gemaakt met bakerpraatjes die op mij van toepassing zijn. Er zijn roze en blauwe ballonnen, een leuke tafelkleed, Marloes heeft de taart en cupcakes gebracht, er zijn roze en blauwe cocktails en er staat een vaas waar mensen suggesties kan geven voor namen. Het ziet er allemaal gezellig uit!

Langzaamaan druppelt iedereen binnen en het zijn toch wel meer mensen zo bij elkaar dan ik had gedacht. Voor m’n gevoel kan ik met niemand praten en ik ben elke keer aan het kijken of we compleet zijn zodat we de taart kunnen aansnijden. Dan lopen de laatste mensen naar boven en is het zover. We mogen snijden! Op dat moment ben ik wel vreselijk zenuwachtig. Ik ben bang dat ik moet huilen –ongeacht wat het geslacht is- en dat mensen straks misschien denken dat ik niet blij ben haha. Samen met Denny pak ik het mes vast, hij zegt nog: “het lijkt wel of we gaan trouwen”. Ik bedenk me ook meteen, want dit is te onhandig: hij mag snijden! Voor mijn gevoel duurt het een eeuwigheid! “Snij nou!!”. Wanneer het mes erin gaat en er weer uit komt zie ik er roze kruimels aan zitten. “Jaaaaaaaaaaaaaa, IK ZEI HET TOCH!!!!”. Ik sta als een hysterische te schreeuwen haha. Ik wist het! (Wil je me live horen jubelen kijk dan het filmpje in deze blog). Denny staat met een smile naast me, joepie! Ik geef hem een dikke kus en dan gaan we de taart uitdelen. Iedereen kan een lekker spermazaadje eten hahaha. Ze zwemmen dan wel niet, maar ze smaken heerlijk :p

Al met al een super gezellig middag, we zouden het zo weer doen. Het was erg bijzonder!

En nu het leuke nieuws: Jij kan een doos van 12 cupcakes winnen van Zoet goed Taarten.
Wat moet je doen:
1. Like de Facebook pagina van Zoet Goed Taarten (kan je meteen zien wat voor moois en lekkers ze maakt).
2. Laat mij hier op Facebook weten voor welke gelegenheid je de cupcakes zou willen. En heb je al een idee hoe ze eruit moeten zien? Schrijf dat er dan meteen bij: we zijn benieuwd!

Veel succes. De winnaar maak ik volgende week maandag op mijn blog bekend.

Reacties

Reacties