5 mei krijg ik eens sms: “de oefenweeën zijn terug, mocht het doorzetten dan bellen we je.” En later op de middag: “Het zet door denk ik, als de weeën om de 4 minuten komen dan moet ik de verloskundige bellen.”. Je begrijpt wel: vanaf dat moment was ik zenuwachtig. Staat alles klaar? Batterijen opgeladen? Via Twitter krijg ik nog een tip van Simone: “denk je ook aan een boterham en wat drinken?”. Oh, stom: dáár had ik helemaal niet aan gedacht. Ok, boterhammen: check! Iets voor twaalven besluit ik toch maar te gaan slapen, wie weet hoe lang het nog duurt en ik kan maar beter de slaap pakken die ik pakken kan. Ik slaap echt nét wanneer ik om 00.30 wakker word van een sms: “We gaan nu naar het ziekenhuis. Er is niet veel haast bij. Nog maar 2 á 3 centimeter”. Nu moeten jullie weten: ik hou van slapen! En als ik eenmaal slaap, dan slaap ik (wonderlijk dat ik die sms heb gehoord). In eerste instantie denk ik: lekker, dan draai ik me nog even om, maar terwijl ik dat doe komt mijn verloskundige kennis boven. 2 á 3 cm, 2e kindje hmmm, dit kan misschien wel heel snel gaan. Dus hop mijn bed uit! Boterhammetjes, flesje water, camera, lenzen: het hele rataplan mee. Nog een beetje slaperig rij ik naar het ziekenhuis in Goes waar ik om 01.30 aan kom.
Ik leef al weken hier naar toe en het idee om geboortes te fotograferen heb ik nu ongeveer 2 jaar. Nú gaat het dan echt gebeuren; ik ga een geboorte fotograferen van het begin tot het eind. De week daarvoor heb ik met Evelien (een vriendinnetje) geoefend in haar slaapkamer waar ze onder slechte lichtomstandigheden keer op keer een teddybeer op de wereld zet. Het resultaat is bedroevend en even zakt me de moed in de schoenen. Ik ben dus lichtelijk zenuwachtig als ik aan kom en zie dat het behoorlijk donker is. De ruimte is groot en Tamara, Paul en de verloskundige zijn er. Tamara vangt de weeën goed op en er kan af en toe nog een grapje tussen door (mijn theorie van school komt boven; met een grapje tussendoor zit je nog niet aan 5cm). Ik voel me in eerste instantie erg aanwezig met mijn camera. Alle geluiden staan uit, maar het klappen van de spiegel lijkt wel door heel de kraamafdeling te denderen (Tamara zegt achteraf dat ze alleen in de badkamer even gemerkt heeft dat ik foto’s heb gemaakt).
Naarmate de weeeën sterker worden heb ik niet het idee dat niemand in de kamer nog op mij let en ik voel me langzaam meer op mijn gemak. De verloskundige is ontzettend aardig en wil best mee denken om er voor te zorgen dat er goeie foto’s komen. Heel fijn! Zo kom ik erachter dat wanneer het zover is, alle lichten in de kamer zullen aan gaan. Poe, dat is alvast een zorg minder.
Tijdens mijn stages heb ik al eerder bevallingen gezien en ik kan wel zeggen dat ik zowat álle bevallingen in het Nederlands en Engels op youtube heb gezien. Maar hier zijn, met 2 mensen die ik van tevoren heb ontmoet, om vanaf het begin de bevalling mee te maken is zó bijzonder. Ik zit vol adrealine en ik kan alleen maar denken: dit is zo onwijs gaaf om te doen! Met de minuut krijg ik meer respect voor Tamara. Maar ook voor Paul. Hoe hopeloos moet je je soms voelen als man terwijl je vrouw zoveel pijn heeft. Maar hij volgt de orders goed op: duwen, harder, zachter, lager, hoger. Wat hij kan doen, doet ie. Weer denk ik: respect!
Na het bad waar Tamara in is geweest, volgen de centimeters elkaar snel op en voordat ik het weet is het zover: ze mag persen. Ik probeer een zo’n goed mogelijk positie te kiezen. Wat niet makkelijk is met een bed wat vrijwel tegen de muur staat, een verloskundige aan het voeteneinde, een kraamhulp rechts van het bed en Paul links van het bed. Maar op een gegeven moment heb ik een plekje gevonden waar ik hopelijk dé foto van het moment suprême kan maken. Tamara doet het nog steeds geweldig en ik moet me inhouden om niet heel hard mee te puffen! De afspraak is dat ik me op de achtergrond hou, maar ik heb het er af en toe moeilijk mee 🙂
Tijdens het persen krijg ik honger. En ik weet het voor elkaar te krijgen om in de tussentijd dat de baby wordt geboren even 3 boterhammen naar binnen te werken (bedankt Simone!). Om 03.50 wordt er een prachtig meisje geboren! Wat is ze mooi, wat heeft ze veel haar! En gek genoeg: wat ben ik tróts! Ze heet Raisa. Tamara heeft het zo goed gedaan, ik wil het wel 100x tegen haar zeggen.
Er zijn zoveel mooie momenten daarna; de trotse papa, de vermoeide, trotse, gelukkig mama, het knippen van de navelstreng, de verloskundige die Raisa dubbelvouwt om te laten zien hoe ze in de buik zat, het wegen, de controles, de eerste kleertjes die aangaan. Het is allemaal bijzonder! Ik heb geprobeerd de emotie in de foto’s naar voren te laten komen en ik denk dat dit goed gelukt is. Dit was de eerste geboorte die ik mocht fotograferen en hopelijk voorlopig niet de laatste. Als ik dit de rest van mijn leven mag doen dan ben ik een heel gelukkig mens!
De compilatie hieronder is een klein overzicht van deze bijzondere nacht. Geniet ervan!
Waaw.. Wat een prachtig verhaal vertel je met deze serie foto’s. Mooie afwisseling ook tussen kleur en zwart/wit. Detailshots zijn goed!
Mooiste foto is die van huilende mama met lachende papa.. Wat een geluksmomentje!
Heel mooi! Wat zul je deze ouders blij gemaakt hebben met deze foto’s.
Helemaal onder de indruk van deze prachtige foto’s + het verhaal. Je hebt sowieso het allermooiste mogen fotograferen, het geboren worden van een nieuw leven, maar wat ik erg mooi vind om te zien, is dat je daarbij ook de bijbehorende emoties heb weten vast te leggen.
Ga zo door!
Groetjes, Nic
Hoi Marry, zo mooi!Ik ben onder de indruk!
gefeliciteerd!!!
Dit is wel een hele mooie serie wat je hier neer zet Marry!
De huilende mama en lachende papa is ook mijn favoriet. Die vertelt het hele verhaal bijna in zijn eentje!
En de ouders natuurlijk gefeliciteerd met hun prachtige dochtertje!
Marry, in 1 woord geweldig! Paul en ik zijn erg blij met de foto’s!! Het is allemaal zo heftig op het moment zelf, dat je toch bepaalde dingen ‘vergeet’. We beleven alles op deze manier weer opnieuw! Je hebt het erg goed gedaan en tijdens de bevalling hebben we helemaal niet doorgehad dat jij daar ook rondliep met je fototoestel. Ik hoop zo dat we je hier mee helpen! Ons heb je in ieder geval superblij gemaakt!!!
Paul en Tamara
Ha Marry,
Mooi en ontroerend, zowel de foto’s als het verhaal.
Ga zo door!
Jezus mop, wat mooi!!!
Ik heb tranen in mijn ogen!!!
En inderdaad. die huilende mama en lachende papa is de aller mooiste.
Topper ik ben trots op je!!
X Guusje
Wow, mooie foto`s.
Mijn favouriet is die grootste foto dat de moeder naar haar kind rijkt voordat ze op haar buik gelegd wordt.
Super mooi gedaan, Marry! Mooie detailfoto’s en leuke afwisseling tussen kleur en zwart-wit gekozen voor je blog. Wat meer overzichtsfoto’s was misschien ook leuk geweest. Wellicht heb je ze wel gemaakt, maar zitten ze niet in de selectie…
Toppie in elk geval!
Tot tranen toe geroerd! Wat een prachtige, subtiele serie. Om stil van te worden.
Paul en Tamara, van harte gefeliciteerd met jullie dochter!
Hee Marry,
wat een prachtige foto’s, echt onverstelbaar hoe je mooi je deze bevalling hebt weten vast te leggen!
Ik zit vol verwondering en bewondering te kijken, ik heb er echt geen woorden voor.
Je hebt de ouders echt een onvoorstelbaar mooi geschenk gegeven. En ik kan mij voorstellen dat je het moeilijk vindt, om je op de achtergrond te houden.
Je bent ook zo menslievend! Ik kan me niet voorstellen dat mensen jou niet bij de bevalling willen hebben!
Ik heb ontzettend veel respect voor jou Marry.
X Joyce
ps; mijn favoriet is toch dat Raisa geboren wordt en dat ze later bij mama op de buik ligt en de wereld een dikke vette knipoog geeft.
Lieve Marry, wat ontzettend mooi!!
Ook ik zit hier met tranen in mijn ogen, zo ontzettend mooi gedaan.
Ga zo door lieve Marry. x Kim
Prachtig!!! Je hebt het magische moment helemaal weten vast te leggen. I’m proud of you!!! 🙂
Mission accomplished!!! Dat er nog maar meer van dit soort shoots mogen volgen!!!
Wow!!! Wat heb je dat prachtig vastgelegd. Die emoties, prachtig. En zonder het bloederige enge foto’s te laten worden. Superknap!! Wat kunnen die ouders hier trots op zijn. En jij ook btw. Ik snap nu dat je je hier echt mee onderscheid van andere babyfotografen. SUPER!!
Groetiess Ramon
Voortreffelijk Marry, ik onderschrijf alle tuitingen van lof die hierboven worden geuit, wat kan ik daar nog aan toevoegen? Briljant, ingetogen maar vooral met grote klasse gemaakt.
Prachtig!!!
Na een lange periode heb je van jouw idee/droom werkelijkheid kunnen maken!!!! Eindelijk een zichtbaar resultaat van jouw wens waar je de afgelopen tijd ook een stevige fundering voor hebt gelegd EN wat voor een resultaat zeg: geweldige foto’s! De opbouw is super en in elke foto voel je de sfeer: emotie; blijdschap; pijn; ontlading; liefde etc! Ook leuk om te lezen dat Paul en Tamara aangeven dat ze jouw aanwezigheid tijdens de bevalling niet opmerkten, KNAP van je! Paul en Tamara, gefeliciteerd en door deze foto’s hebben jullie een tastbare prachtige blijvende herinnering, top! Marry, gefeliciteerd! Met bewondering en met trots een buiging voor je!
Super zeg….. en wat prachtig vastgelegd, dat is straks een fantastische herinnering. Je kunt echt geweldig trots zijn op jezelf!!!!
Ik heb je net al gesproken en het was heerlijk om ook de emoties op jóuw gezicht te zien. Ik vind het meer dan prachtig, echt geweldig wat je hebt gemaakt! Ik wens je nog heel veel bevallingen. 🙂
x Simone
Ik heb je even gesproken tijdens de beurs in Nieuwegein en je vertelde van deze droom.
Prachtig, wat heb je dit verhaal mooi vastgelegd. Mijn complimenten!!
Groetjes Carissa
Wat een prachtige serie zeg! Ook het verhaal erachter vond ik enorm gaaf om te lezen 🙂
De trotse ouders hebben zo, met dank aan jou, een geweldige herinnering aan dit speciale moment, en ik hoop voor jou dat er nog veel bevallingen zullen volgen 🙂
Inderdaad een mooie en intieme serie foto’s. Mijn complimenten!
Hee Marry!
Wauw, dat zijn echt hele mooie foto’s! Ik hoop dat er nu meer mensen zijn die dit willen, maar ik denk dat dat nu zeker gaat gebeuren! Zet hem op!
Mijn favoriet, ik kan niet kiezen! 😉
Groetjes, Judith
Hoi Marry,
Echt super gaaf om de foto’s te zien. Petje af!!
Als ik nog een fotograaf nodig heb, weet ik je te vinden haha!
Groetjes Zuhal
Harry, GEWELDIG!!!!!
Hi Marry,
jee joh, wat een prachtige reportage! Eerst het verhaal en dan die foto’s, net of ik er zelf ook bij was.
Echt heel mooi gedaan!
Liefs Joyce
Marry!
Wat super mooi gedaan! Als wij ooit gaan bevallen, kom je dan ook ;)?
x Donja (en Romy)
SCHITTEREND!!
Ik had ze graag gehad van mijn bevalling!
Wie weet……..en ander keertje!
Marry,wat een mooie foto’s.
Ik had via Anne d’r facebook je website al eens bekeken en gezien dat je dat wilde gaan doen.
Ik denk dat mensen die deze foto’s zien wel overstag gaan hoor.
Succes ermee!
Groetjes Mariska
Ik ben zooooó TROTS!! Goed gedaan Mar! Op naar de volgende!! Super mooi!
Na het zien van deze foto’s, zou je zo maar eens gaan twijfelen of er toch niet nog een vierde kindje moet komen….Heel erg mooi Marry!! Wat fijn voor baby en ouders dit moment op deze manier vastgelegd, te bezitten.
Jeetje Marry wat een geweldige reportage! (23 jaar geleden) op 5 Mei is mijn dochter geboren dus kreeg een déjavu toen ik begon te lezen.
Mooi verhaal met prachtige foto’s! Succes en op naar de volgende reportage!
Wauw, marry !!!!
Zo had ik het in mn gedachten in beeld gebracht, maar de werkelijkheid is nog mooier!!!
Knap gedaan, zo midden in de nacht !!!!
PFFFF Marry,
Wat mooi.. wat knap! De emotie is goed gelukt hoor.. er stonden tranen in mijn ogen..
Suc6..
xmrlz
PRACHTIG!!!!!!!
Wauw!!! Wat ontzettend mooi! Zo puur…met hele mooie emoties! Top!
kan er weinig meer aan toevoegen, daarom kort maar krachtig: erg mooi gedaan!
Ha Marry, wat een prachtige foto’s!!! Ik zou willen dat je hier eerder mee was begonnen, dan had je de geboorte van onze meiden ook mogen vastleggen. Of zullen we dan toch nog maar een derde….
ik kon me er vooraf weinig bij voorstellen maar je hebt het heel mooi en integer in beeld gebracht, complimenten!
Super mooie foto`s!! Mooi om op terug te kijken voor de ouders!!
Supergaaf!!!! echt prachtig gedaan mijn complimenten
Jeetje!! Wat een mooie foto’s! Super gedaan!
Vooral de emoties die je in de foto’s terug ziet zijn geweldig! Mooi beroep heb je!
Ik kwam een link naar jouw blog gewoon per ongeluk tegen en ben helemaal weggeblazen. Wat een mooie foto’s. Geweldig
Wauw wat een prachtig verhaal en wat een waanzinnig mooi beroep zo….
Heb genoten van het verhaal, vooral over je 3 boterhammen hahaha…
Ga zo door, je ervaring, fotootjes, verhaal zijn prachtig!!
Amazing!
Bloed… :-S
Bloed? Er is (praktisch) geen bloed te zien. Je hebt niet goed gekeken 😉
Fantastisch
Het is al even geleden dat je deze hebt gemaakt, maar wat een prachtige reportage. Ook het verhaal erbij is erg mooi. Ik zou voor mezelf niet kiezen voor foto’s van mijn bevalling, maar als ik dit zie en lees, staan de tranen in mijn ogen! En mocht het ooit zover komen, dan willen we in elk geval een newborn shoot door je laten maken!
Hoi Irene, dit was mijn aller aller eerste geboortes die ik fotografeerde en nog steeds 1 van mijn favoriete reportages! Kan het nog als de dag van gisteren herinneren, heel bijzonder!
Super mooie foto’s! Een mooi voorbeeld voor mijn situatie 🙂