Naar het ziekenhuis
Nadat ze weg zijn gegaan heb ik met Denny overlegd en die was het met me eens dat een bezoek aan de dokter wel een goed idee was. Wat ons betreft hoeven we echt niet meteen die medische molen in, maar het is wel fijn om te horen of het zin heeft wat we doen. Omdat we het meteen goed willen aanpakken maken we een afspraak in de randstad in een universitair ziekenhuis waar Denny zijn vasectomie ongedaan heeft laten maken. Ook met het oog op de toekomst; mochten we dan ooit voor IVF in aanmerking komen dan zitten we daar meteen goed.
Op de dag van de afspraak (11 juni 2013) zijn we beiden nogal nerveus. Misschien Denny nog wel meer dan ik. Het is onwerkelijk om te moeten zoeken naar de afdeling “Voortplantingsgeneeskunde” en nog onwerkelijker om er binnen te stappen. Ik wil hier helemaal niet zijn, ik hoor hier helemaal niet te zijn. Ik zou het liefst gillend wegrennen, maar dat doe ik niet.
We melden ons netjes en mogen plaatsnemen in, de best wel drukke, wachtkamer. Kunnen al deze mensen geen kinderen krijgen? Ik bekijk ze stuk voor stuk en vraag me af wat er met hen aan de hand is. Ligt het aan hem? Ligt het aan haar? Ligt het aan beiden? Sommige stellen zijn heel jong, anderen al ouder, of één van de twee is veel ouder. Zouden zij ook zo de kamer rondkijken?
Op een schermpje in de wachtkamer komt allerlei informatie voorbij en ik wijs Denny op een stukje informatie over roken. Het is beter wanneer beiden niet roken, staat er. Niet dat dat echt indruk op hem maakt, maar goed, ik zou zoooo graag willen dat hij stopt met roken! Voordat ik verder kan gaan met mijn betoog wordt hij geroepen. Hij moet namelijk eerst zijn zaad inleveren voor onderzoek en dan hebben we daarna een gesprek over de kwaliteit ervan. Iedereen kijkt hem na. Zou iedereen weten wat hij moet gaan doen? Ook bizar. Ik heb hem nog aangeboden om mee te gaan, maar daar wilt hij helemaal niets van weten. Vlak daarna wordt er een andere man opgeroepen, zou hij ook zijn kwakje moeten dumpen? Wat een gedachten allemaal haha. Ik zoek er een tijdschriftje bij en ga eens lekker achterover zitten om het te lezen. Kan me zo voorstellen dat onder druk je zaad moet lozen in een klein potje niet echt makkelijk is.
Ik ben nog niet met het eerste artikel begonnen of Denny staat alweer voor mijn neus!!
Whahahahah Speedy Gonzales. Mag ik nu zeggen dat ik trots ben? Stiekem ben ik dat namelijk 🙂
Op naar het gesprek met de dokter….