De eerste echo
Komen we gisterenavond laat aan in Zwolle (22.15u), blijkt bij het uitladen van de spullen dat we mijn hele koffer MET ALLES erin in Middelburg hebben laten staan. OMG 🙁 We zijn met 2 auto’s komen rijden, zodat ik –als het past in het echo schema- weg kan om een bevalling te fotograferen. Mijn iMac is dus mee, een aantal keukenspullen om hier te koken, mijn fotospullen, Denny zijn kleding etc en we zijn dus heel mijn koffer vergeten! Echt zo balen (en zoooo dom!). We gaan waarschijnlijk vanmiddag heen en weer rijden, maar ja dat is wel 5 uur in de auto dus daar worden we allebei niet zo vrolijk van…
Maar goed, het is dus eerst tijd voor de echo – in dezelfde kleren als ik gisteren aan had-. Ik heb nog steeds eisprongpijn, dus het zal mij benieuwen. Dit is wel heel vroeg in mijn cyclus, normaal is dat nooit. Daar baal ik wel van, want volgens mij is dat niet goed. We zitten om 7.15u in de auto, gaaaaaap!
Het UMCG is uitgestorven als we aankomen. Er lopen alleen wat stelletjes, die waarschijnlijk allemaal van dezelfde afdeling komen als waar wij nu naar toe gaan. Ik ben zo nerveus dat ik eerst naar de WC moet haha. In de wachtkamer zit nog 1 ander stel, maar al gauw komen er meer mensen binnen. Het gaat weer redelijk op tijd, we zijn om 8.50u aan de beurt. Het is dezelfde dokter als bij de intake en ze is weer ontzettend vriendelijk. Vanaf het moment dat ik de kamer binnenstap ben ik niet meer zenuwachtig.
Echo-tijd!
Nou hier is ie dan, mijn follikel:
Voor de oplettende kijker, hij is dus al groot en mijn eisprongpijn klopt dus. Hij moest minimaal 14mm zijn en bij 18mm doen ze de punctie. De dokter leek zich er niet echt zorgen over te maken, maar ik moest wel meteen beginnen met de hormonen. Nu heet het ICSI-op-eigen-cyclus, maar je moet wel een minimale hoeveelheid van hormonen gebruiken. Ze liggen al klaar voor me.
Kom maar op, we zijn er klaar voor!