Tijdens de wereldreis besloot ik dat ik fulltime thuis wilde blijven. Mijn rol zou veranderen van een fotograaf die mama is, naar een mama die fotograaf is. Ik schreef er een blog over en kreeg daar veel reacties op. Een heleboel succes wensen, maar ook privé berichten. O.a van Wendy, die schreef: “Aan het niet betaald werken (ik doe vrijwilligerswerk en ben mantelzorger) hangt niet echt een positieve status in mijn omgeving. Ik hoop van harte dat je het taboe doorbreekt rond de werkende vrouw.”

Ik was serieus verbaasd hierover, ik wist niet dat hier geen positieve status omheen hing. Of sterker nog ik wist überhaupt niet dat er een status aan gehangen werd. Ik was alleen maar heel blij dat ik ging doen wat ik graag wilde.

Nu had ik al eerder gehoord dat er meer thuis mama’s te maken hadden gehad met negatieve reacties. Of misschien is negatief niet perse het goede woord, maar wel opmerkelijk. Hieronder een rijtje opmerkingen die een vriendin van mij, Wendy en ik zelf weleens hebben gehad:

  • Vind je het niet zonde van je studie?
  • Ben je niet bang voor een gat in je CV, je waarde daalt nu wel.
  • Dan kom je nooit meer aan de bak.
  • Prima dat jij die keus maakt, maar ik wil maatschappelijk wat bijdragen dus ik vind het belangrijk om wel te werken.
  • Ik wil een goed voorbeeld voor mijn kinderen, want die moeten zien dat werken voor je geld belangrijk is.
  • Ik zou het echt niet kunnen hoor… hele dagen thuis ZITTEN.
  • Je bent een betere moeder als je persoonlijke dingen voor jezelf kan doen.
  • Ben je niet bang dat je je gaat vervelen?
  • Wat ga je dan doen als ze naar school gaat (gaan)?
  • Jouw tijd komt nog wel als de kids naar school zijn.
  • Heb je geen ambities?

Niet iedereen is thuis uit vrije wil. Soms laat de gezondheid het niet toe om te werken, of is het juist de gezondheid van de kinderen die je er toe laat beslissen om thuis te blijven. Ik zelf heb er heel bewust voor gekozen om te stoppen met werken en thuis te zijn omdat ik daar gelukkig van word. Ik ben een leuker mens, omdat ik (nu) doe wat mij gelukkig maakt, ik ben daardoor ook een leukere moeder. Ik kom nu eindelijk toe aan dingen waar ik toen ik werkte niet aan toe kwam en dat haalt (veel) stress weg. Ik denk niet dat persoonlijke dingen voor jezelf doen je een leukere moeder maken, ik denk dat gelukkig zijn met jezelf en met je leven, je een betere moeder, maar ook partner en mens in het algemeen maken. Goed in je vel zitten en doen wat je gelukkig maakt is ALLES! Waar iemand gelukkig van wordt verschilt, maar als jij het hebt gevonden, dan zou ik zeggen: vasthouden!

Dit is ook wat ik Liv wil meegeven en een voorbeeld voor wil zijn. Dat heeft niets te maken met wat ik precies doe, maar ik wil haar leren dat ze haar eigen keuzes kan en moet maken welke dat ook zijn en dat ze erachter kan staan ongeacht wat mensen daar van vinden. Iedereen draagt op haar manier een steentje bij in de maatschappij, dat kan doordat je vrijwilligerswerk doet, doordat op school kan helpen, zodat je op kinderen kan passen van moeders die omhoog zitten of gewoon weg dat je geen andere hoeft in te schakelen voor de zorg van je eigen kinderen. Dat hoeft geen betaalde baan te zijn.Ik ben daarom ook heel erg blij dat we in 2019 leven. Dat je als vrouw kan KIEZEN wat je wilt. Dat is emancipatie. Je eigen vrije keus hoe jij je leven wilt leiden.

Ik prijs ik mezelf gelukkig dat het kan en dat het een vrije keus is (dat is ook niet altijd het geval). Ik heb heel wat privé berichten gehad van vrouwen die ook dolgraag (meer) thuis zouden willen zijn, maar waarbij het niet haalbaar is. Maar uiteraard ken ik ook genoeg vrouwen die werken leuker vinden dan thuis zijn of die kiezen voor de combinatie parttime werken en thuis zijn omdat dat is wat hen gelukkig maakt. En wat je ook kiest, het is goed. Jij kent jezelf en je kinderen het beste! Ik ben voor het maken van een eigen passende keuze. Daarnaast ben ik ook voorstander van verder kijken dan je neus lang is en te proberen niet veroordelend te reageren.

Ik mag in elk geval van harte hopen dat juist anno 2019 er geen taboe op thuisblijven meer zit en dat je thuis net zo waardevol bent als op je werk. Doe vooral wat JOU gelukkig maakt. Het leven is te kort om je aan te passen aan wat anderen (zouden kunnen) denken.

Oh en dan toch nog even als laatste: vervelen? Wat is dat hahaha!

Reacties

Reacties