Lieve Liv,
Het wordt traditie, een brief op je verjaardag. Ik heb net de brieven gelezen van je eerste en van je tweede jaar. Nu staat dus het derde jaar voor de deur én dat vieren we in Toronto, Canada!
Vorig jaar schreef ik: “Als het aan jou ligt, kunnen we wel full time op reis. Als het aan ons ligt ook trouwens :-)” Blijkbaar met een vooruitziende blik, want hier zijn we dan aan de andere kant van de wereld. Al 19 weken op reis en op meer dan 61 verschillende plekken geslapen en, behalve het autorijden, vind je het allemaal prima. Je hebt zo’n grote ontwikkeling doorgemaakt van 2 naar 3 jaar, maar vooral in de laatste maanden dat we op reis zijn. Je stapt makkelijker op mensen af, ook in het Engels. “Hi, my name is Liv, you want play?”
Sinds we op reis zijn, slaap je over het algemeen beter. Steeds meer nachten slaap je door, zolang je maar bij ons ligt. Je valt in slaap in mijn armen en daar word je ook weer in wakker. Tussendoor ben ik dan altijd wel weg, maar dat weet je niet 😉 Niet elke ouder vindt het fijn om met zijn kind in bed te slapen, maar ik vind niets heerlijker om ’s avonds tegen dat warme lijfje aan te kruipen. Op reis is het soms met z’n drieën wel krap als we weer eens in een twijfelaar liggen, maar we zijn er inmiddels erg goed in geworden met z’n drieën. De drie musketiers 🙂
Je kletst de oren van onze koppies en je verzint soms van alles. Vooral liedjes, je maakt elke dag je eigen teksten, hilarisch soms. Sinds een paar dagen ben je ook begonnen met “Waarom?”. Alles is “Waarom dan mama?” en als ik antwoord geef dan zeg je steevast weer: “Waarom dan?”.
Je bent gek van dieren (maakt niet uit wat voor een dier) en van andere kindjes. Als we naar “een nieuw huis gaan” vraag je altijd: “zijn er dan vriendjes en is er ‘peelgoed?” Elk kindje die we ontmoeten is “your friend” en dat is ook hoe je ze noemt “friend”. We ontmoeten zoveel kindjes dat je de namen niet onthoudt en daarom hoor je jou vaak roepen: “Friend! Friend! Come!”
Je houdt nog steeds van heel veel knuffelen en kusjes geven en als ik even weg ben geweest, zeg je altijd als ik terugkom: “ik heb je ‘mist mama”. Met papa heb je altijd de grootste lol, ik weet niet hoe ie het doet maar hij geeft je altijd de slappe lach, als ik maar niet in de buurt ben, want anders is het weer mama voor en mama na. Je drinkt nog steeds “mama melk” ook al is er al maanden geen toeschietreflex meer. Volgens jou komt er nog steeds melk uit. Inmiddels alleen nog ’s ochtends en ik heb het gevoel dat het niet meer lang gaat duren, dus genieten we nu nog eens extra ervan!
Gisteren zei ik tegen je toen je ging slapen dat ik ook een beetje verdrietig ben dat je alweer 3 jaar wordt. “Waarom dan mama?”. Omdat ik het mis dat je een baby’tje was. Je was even stil, dacht na en zei toen: “ik kan wel een baby zijn mama. Net alsof. Tada da da da da da da”.
En zo is het. Af en toe doen we gewoon net alsof 😉
Gefeliciteerd lieverd met je 3e verjaardag!
X Mama
Hieronder een foto van elke maand. Beginnend in juni 2017. Ik had niet van elke maand een camera foto, dus ik heb een paar keer gesmokkeld met een telefoon foto. De foto van februari is door Jody Deijnen Photography.
