De inseminatie
Denny was vanochtend al vroeg weg, want het zaad moest voor 8u in het potje zitten. Het is gek hoe snel je gewend raakt aan eigenlijk zulke ‘gekke’ gesprekken. Ik ben bloednerveus!
Hij belt om 8.15u. Het is gelukt, maar het was wel een aparte ervaring. Ik vraag hoe het “trek-kamertje” hier was, maar wat blijkt, er was geen kamertje! Daar hebben ze in Bergen op Zoom geen ervaring mee…. “Euh, ok, dus waar moest je het dan doen?”.
Op de wc!!!
En terwijl hij op de wc “bezig” was, liep de ochtenddienst binnen. “Goedemorgen, hoe was jouw weekend?” “Ik had een super weekend, lekker uit eten geweest En jij?.” Enz… daar sta je dan in de wc. Met een potje en kwebbelende vrouwen. Met alleen een deur er tussen. Nice.
Maar… hij heeft het weer voor elkaar gekregen ( Poe, zou niets voor mij zijn…..).
Ik moet om 12u in het ziekenhuis zijn en ze gaan proberen om me voor 11u te bellen. Ik moet iets voor 11u wegrijden, dus als het niet goed is, moet ik alsnog omdraaien. De tijd tikt voorbij.
9u.
10u.
10.30u.
Nog niet gebeld… Ik pak mijn spullen en ben zo mega zenuwachtig dat het niet normaal meer is. Zenuwslopend dit!
10.45u. Het is nog steeds stil. Langzaam krijg ik hoop en nemen de zenuwen wat af. Zal het dan toch gebeuren vandaag…? Ik stap in de auto.
Ik rijd voorbij Arnemuiden, voorbij Goes, voorbij Kruiningen…
Het is 11.25u en ik ben nog niet gebeld. Dit gaat gewoon goedkomen! Mijn vertrouwen neemt toe naarmate ik dichter bij Bergen op Zoom kom..
En dan.. vlak voor de afslag naar Antwerpen gaat mijn telefoon.
Neeeeee!!!
o nee he . ik hoop zooo dat het jullie eindelijk lukt x
Zit hier tanden te knarsen van de spanning…. pffff
Nee…
…, of was het Denny, om te vragen of je gebeld was??!
Omg….
Pleaasseee laat t goed zijn
Ohhh nee het zal toch niet waar zijn,maar we blijven positief…..