Terugblik op de bevalling
Wat ik kon plannen voor de bevalling had ik gepland. Ik heb jaren erover na kunnen denken hoe ik wilde bevallen en welke voorbereiding ik daarvoor wilde treffen. Met Denny deed ik een cursus Hypnobirthing, ik schreef een geboorteplan en plande alles wat er te plannen viel. Want wat ik in de hand kón hebben, wilde ik ook regelen.
Ik denk dat veel mensen hebben gedacht: “wat nu als het niet gaat zoals gepland?”, maar uiteraard had ik daar zelf ook aan gedacht 🙂 Ik weet als geen ander hoe onvoorspelbaar bevallingen zijn… Zelf ben ik ook met een keizersnede geboren, nadat mijn moeder op 7cm bleef hangen. Als ik het bevallingsverslag teruglees van haar, dan heb ik het idee dat ik een sterrenkijker was en aan die gedachte heb ik me vastgehouden. Regelmatig lijken bevallingen van vrouwen namelijk op die van hun moeder en daar was ik wel een beetje bang voor… Maar daar probeerde ik zo min mogelijk bij stil te staan. Tijdens Hypnobirthing leer je om (alleen maar) positief te denken, met het idee dat je krijgt waar je in gelooft.
Veel vrouwen van wie hun bevallingen eindigen in een keizersnede hebben het gevoel gefaald te hebben of hebben veel moeite om dit te verwerken. Ik weet niet waarom, maar ik heb dit gevoel niet gehad. Voor mijn gevoel heb ik alles eraan gedaan wat op dat moment in mijn macht lag om haar op een natuurlijke wijze geboren te laten worden met dank aan mijn geweldige verloskundige en Denny. Ik had zelf al eerder de handdoek in de ring willen gooien, maar zij hebben mij gemotiveerd en gestimuleerd om het te blijven proberen. Ik heb werkelijk waar elke houding geprobeerd die er maar is (zie foto’s in deze blog). Het feit dat ze niet naar me geluisterd hebben en we nog ruim 2 uur thuis geprobeerd hebben om van 9cm, 10cm te maken, heeft er voor gezorgd dat ik er nu goed op terug kijk. Uiteindelijk zaten er ruim 4 uren tussen de 9cm en de keizersnede
.
De eerste dagen na de geboorte was ik alleen maar heel erg blij dat ze er was. Ik vind het wel lastiger dat ik haar niet de start heb kunnen geven die ik had gewild: met een navelstreng die uit kon kloppen en met de darmflora die een kindje normaal krijgt als hij of zij vaginaal wordt geboren, maar ook dat kan ik relativeren. Ik mag blij zijn dat we in een land leven waar de zorg zo goed is. Er zijn landen waar moeder en kind niet overleven als het niet lukt om een kindje natuurlijk op de wereld te zetten.
Denny had het er de eerste dagen moeilijker mee. Hij vond het verdrietig dat ik niet de bevalling had waar ik altijd van droomde en vooral dat hij het gevoel had dat ik het heel negatief had ervaren. De verloskundige voelde dat goed aan en een goed gesprek in de kraamweek met ons heeft er ook voor gezorgd dat hij zich er beter over voelde.
Als ik nu geboorteverhalen zie of lees van anderen of kijk naar foto’s die ik in de afgelopen jaren heb gemaakt van vaginale bevallingen, dan kijk ik daar wel met enige weemoed naar terug. Ik ga waarschijnlijk zelf nooit dat moment beleven zoals je dat voor mijn gevoel alleen kan beleven met een vaginale bevalling. De ontlading en emotie die daar bij komen kijken en het gevoel van oerkracht. Maar ook daar probeer ik niet al te veel bij stil te staan. Het feit dat ze er is, gezond en wel, is het allerbelangrijkste! Daarnaast heb ik haar 9 maanden laten groeien in mijn lijf, heb ik er alles aan gedaan om haar een zo goed mogelijke start te geven en groeit ze nu van mijn melk. Daar mag ik trots op zijn, net zoals iedere andere vrouw, hoe de bevalling ook was.
Dus dat ben ik: trots en mega verliefd op ons meisje <3
Newborn foto: Annika van Balen -Photograffity
Marry, ik heb 2x een sectio gehad, maar nooit en echt nooit het gevoel gehad te hebben gefaald. Als het medisch niet verantwoord meer is, of/en als het voor het kindje beter is, wat is dan belangrijker op dat moment?? Wel alle emoties nadien, ach dat hoort er ws bij en heb ik me ook aan overgegeven. Het geluk en de liefde toen in mijn armen, dat was het aller belangrijkste……. en na de 1e sectio in allerhaast genomen en gedaan, was ik voorbereid voor de 2e keer, en had ik ook diverse wensen, en gelukkig is daar alles aangedaan om hier aan te gemoet te komen, en kan ik zeker de 2e keer terug kijken op een relaxte en fijne sectio….zo kan het ook….xxx
Heb twee geweldige kinderen mogen krijgen dankzij een keiersnede die ik anders niet zou hebben leren kennen. Tot op de dag van vandaag, inmiddels is het 23 jaar geleden, ben ik alleen maar dankbaar voor de mogelijkheid en heb nooit maar dan ook nooit een gevoel gehad dat ik heb gefaald!!
Soms loopt het niet altijd zoals je voor ogen hebt. Ik had een hypnobirth en denk met een warm hart hier aan terug. Maar wel een mislukte borstvoeding met veel verdriet. Ik denk dat iedereen wel iets heeft wat niet helemaal loopt zoals van te voren bedacht. Ik heb geleerd dat het belangrijk is dat een plekje te geven en dankbaar te zijn voor alles wat er is. Ik heb een gezonde lieve zoon waar ik o zo dankbaar voor ben. I count my blessings.. Maar het is echt niet slecht om even verdrietig te zijn om iets wat je ook graag had gewild. Dat zorgt er juist voor dat je het een plekje kan geven en meer kunt genieten van alles wat je wel hebt.
Ik ben op een natuurlijke manier bevallen en kan je zeggen dat is ook niet alles! Belangrijkste is dat het gezond is en dat moeders ook in goede gezondheid verkeerd!
Mijn eerste bevalling ging ook heel moeizaam en was slopend. Ik ben wel thuis en vaginaal bevallen, maar het was een angstige en traumatische ervaring. En daarna moest ik evengoed nog naar het ziekenhuis, omdat ik een totaalruptuur had. Het lijkt een ideaal plaatje, thuis op de natuurlijke manier bevallen. Maar soms is het alternatief veel beter 🙂 in jou geval is dat zeker waar, denk ik. Je hebt het prachtig beschreven, bedankt voor je verhaal.
Je bent een topvrouw, een geweldig mooi mens en een echte mama! Denny en jullie lieve Liv zullen altijd trots op je zijn! Je hebt het toch maar even gedaan allemaal!! Dikke duim omhoog voor je kracht en positiviteit! Geniet van elkaar xxx
Wat heb je dat mooi beschreven. Ik denk dat veel vrouwen hier positiviteit uit kunnen putten. Die laatste foto met je kleine meisje, daar straalt zoveel geluk en liefde vanaf. Heel mooi om te zien. Ik wens jullie heel veel geluk samen en Liv mag heel blij zijn met zulke super lieve ouders! Gewenster kun je je niet voelen 😀
Lieve Marry, ik vind het heel bijzonder dat je dit wilt delen met ons. Tranen in mijn ogen en een brok in m'n keel. Complimenten aan de fotograaf!
Heel bijzonder Denny en Marry dat jullie dit mooie ontroerende verhaal weer met ons alle weer delen willen. Geniet van jullie onwijs mooie wondertje Liv <3 <3 <3