Sushi

Voor het eerst sinds ons “ik-wil-een-baby-met-je-gesprek” ben ik verdrietig dat ik ongesteld ben geworden. Ik weet dat we nog niet eens zo lang bezig zijn, maar toch… De IUI hijgt in mijn nek. Het is september nu… Ik denk dat dat het vooral is.

Denny zit sowieso niet zo lekker in zijn vel, hij heeft het niet naar zijn zin op zijn werk en is erg gespannen. Ik kan het eigenlijk niet over mijn hart verkrijgen om over de IUI te beginnen. Ik weet eigenlijk niet eens of ik het zelf al wil. We zijn nu net “op dreef”. Het proberen gaat goed, al blijft het resultaat uit. Ik besluit het er ’s avonds met hem erover te hebben.

We hebben aan een half woord genoeg. Allebei zijn we teleurgesteld dat ik elke keer ongesteld word (al heb ik toch steeds het idee dat ik het meer heb dan hij) en eigenlijk willen we echt echt niet dat medische circuit in.

Dus besluiten we toch nog maar om het te blijven proberen, tot we er echt echt genoeg van hebben… Om maar meteen de negatieve spiraal om te buigen stelt Denny voor om sushi te gaan eten. Mijn lievelings! Een super plan! In plaats van te treuren dat ik ongesteld ben geworden, kunnen we beter vieren dat ik weer een maand sushi kan eten! 🙂 🙂

Reacties

Reacties