De stap naar medisch
We eten heel wat sushi in september, oktober en november. Ik kan geen sushi meer zien. Nee hoor, dat is een leugen, voor sushi mag je me wakker maken 😉 Maar goed, nog steeds geen baby. We hebben geen ei meer verloren laten gaan sinds onze ruzie en het wordt bijna een routinematig ding. Het werkt alleen niet.
Ik hoor vaak genoeg dat wanneer je het “loslaat” zwanger raakt, maar wat is loslaten? Echt loslaten kan je toch pas als je echt besluit dat het over en uit is? Zolang je er mee bezig bent, kan je er toch niet niet aan denken? Ik vind mezelf redelijk relaxed erin, ik ben niet hysterisch als iemand zwanger is (en ik niet), ik zit niet elke maand huilend boven de wc en als ik mijn eisprong niet zou voelen dan zou ik het misschien zelfs wel vergeten. Dacht altijd dat het voelen van mijn eisprong een plus zou zijn bij het zwanger worden, maar nu het niet lukt is het gewoon irritant bijna. Maar goed, ik mag niet klagen want we hoeven niet maand in maand uit om de dag met elkaar het bed in te duiken. We kunnen het perfect timen….
Wanneer ik in december wéér ongesteld ga worden (ik merk het al dagen van tevoren), overleg ik met Denny. We zijn het allebei eigenlijk “beu”, dus besluiten deze maand ons dan toch maar op te geven voor IUI. Deze maanden zijn rustig qua geboortes, dus dan hoef ik me daar voorlopig nog niet druk over te maken, want dat is wel een dingetje..
Ik lees voor de 80e keer de informatie die we maanden geleden hebben gekregen over IUI, zodat ik zeker weet dat ik NIETS aan het toeval over laat. Ik ken dat formulier zo ongeveer uit mijn hoofd. Ik heb er zowaar zin in, laat maar komen die IUI!