IUI
We hebben afgelopen maand toch weer gewoon zelf ons best gedaan. Niet geschoten is altijd mis toch? Letterlijk en figuurlijk! Hèhè. Het nieuwe jaar – 2014- hebben we ingeluid met het idee dat we hopelijk dit jaar een baby gaan krijgen. Ik hoop het zo!
In elk geval ben ik weer ongesteld, dus ik bel opnieuw naar de IUI lijn en ik hoop maar dat mevrouw Takkewijf niet aan de lijn komt. Gelukkig neemt er iemand anders op. Ik moet met ovulatietesten aan de gang, zodra die positief is moet ik bellen en dan moeten we de dag erna naar het ziekenhuis komen. Ik snap niet goed dat dit met ovulatietesten moet, ik dacht altijd dat het met echo’s ging. Maar goed, het is een academisch ziekenhuis, dus ze zullen wel weten wat ze doen. Ik ben nog steeds niet gaan googlen, want ik wil me niet laten beïnvloeden.
Omdat ik bang ben dat de ovulatie dipsticks het niet goed aangeven, koop ik nu duurdere ovulatietests bij de drogist. Ik moest eigenlijk die van het ziekenhuis kopen, maar die zijn helemaal duur en volgens mij is het grote onzin. Een ovulatietest is een ovulatietest toch? Al gauw heb ik een streepje op mijn test, maar niet mega duidelijk. Ik weet dat het steeds wat donkerder wordt, dus ik wacht nog een dag en test nogmaals. De dag erna is het donkerder, maar niet echt mega donker ofzo. Ik twijfel enorm. Op mijn IUI papier staat; bij twijfel bellen, dus dat doe ik. Ik heb al eisprong-pijn dus gevoelsmatig moet ik daar nu vandaag al zijn. Ik krijg weer iemand anders aan de lijn. Het zal wel een co-assistent zijn. Ik doe mijn hele verhaal.
Mij lijkt het een vrij duidelijk verhaal wat anderen toch ook weleens zullen hebben, maar degene aan de telefoon weet niet goed wat ze er mee moet. Goh, handig zo’n infolijn.. Ze gaat overleggen met de gynaecoloog. Uiteindelijk maken we een afspraak voor morgen en moet ik, voor we komen, nog een keer een test doen en dan beslissen wat we doen.
Ik breng Denny op de hoogte dat we morgen naar de randstad moeten. We hadden eigenlijk afgesproken om samen te gaan, maar het is met zijn werk vrijwel onmogelijk. Ik zie dat hij in een spagaat zit, dus ik stel voor om dan toch apart te gaan. Ik vind het ook geen ramp om alleen te gaan en wie weet kan er wel een vriendinnetje mee. Ik weet zeker als ik hem vraag om mee te gaan dat hij het doet, maar ik wil niet dat hij nog meer op zijn tenen moet lopen op zijn werk.
Hij moet daar ter plekke zijn zaad “produceren”, want we wonen te ver van het ziekenhuis af om het thuis te doen. Het moet voor 8u in hun bezit zijn, want daarna moeten ze het nog bewerken om gereed te maken voor IUI. Dat betekent dat hij om 6.15u weg moet om daar ook nog wat tijd te hebben om “het te doen”. Arme jongen…
’s Ochtends (of het voelt midden in de nacht) doe ik nog een test. Ik twijfel nog steeds, de test is niet mega duidelijk, maar mijn gevoel zegt dat we sowieso al (te) laat zijn, dus ik besluit om het door te laten gaan. Denny vertrekt om 6.15u en ik moet om 12u daar zijn, zodat ze het zaad kunnen inbrengen. Er gaat een vriendinnetje met me mee…
Wordt dit dan de dag? Ik durf het niet te hopen… (maar stiekem reken ik toch uit wanneer ik dan ga bevallen).
NB. weet je niet wat IUI is? Hier vind je meer informatie: http://nl.wikipedia.org/wiki/Intra-uteriene_inseminatie