Stress
Nadat ik de ovulatietest heb gedaan, kruip ik weer in bed. Ik wens Denny succes en vraag of hij me belt als hij wegrijdt van het ziekenhuis naar zijn werk in Den Bosch. Nog voordat mijn wekker gaat, word ik wakker van mijn telefoon. Het is Denny. Ik kijk op de wekker het is 8.15u.
Hij klinkt onwijs gestresst. Oh jee, wat is er aan de hand?
Wat blijkt: hij is vertrokken zonder portemonnee. Zolang als ik Denny ken is dat nog nooit gebeurd. Denny en geen portemonnee is echt een drama. Nu vindt niemand het leuk om zijn portemonnee te vergeten, maar Denny is van het type die voor hij weggaat 8x de deur checkt of hij op slot zit en 6x voelt aan zijn broekzak of zijn portemonnee er wel in zit. Dus dat hij nu geen portemonnee bij heeft is een kleine ramp. Zo klinkt hij ook…
Hij ratelt ondertussen verder (hij ratelt nooit). Er was een hele aardige mevrouw van het lab die hem 2 euro heeft geleend, zodat hij uit de garage weg kon bij het ziekenhuis. Ik moet van hem haar naam opschrijven die hij doorgeeft en beloven dat ik wanneer ik in het ziekenhuis ben haar, haar geld teruggeef. Natuurlijk… geen probleem schat! Hij is nu als een gek naar Den Bosch aan het rijden want hij heeft daar een belangrijke afspraak. Althans, hij zou willen dat hij als een gek kan rijden, maar hij staat in de file.
Ik vraag hem hoe het verder ging. Hij zegt goed, maar de portemonnee daar zit hij echt mee. Ik druk hem op zijn hart dat ik het netjes zal afhandelen. Het komt nu allemaal wel goed. Stap 1 is genomen 🙂
Ik stap onder de douche. Ik ga straks mijn vriendin halen en dan rijden we ook richting het ziekenhuis. Om 10u gaat mijn telefoon, het is anoniem. Ik twijfel om op te nemen want meestal is het zo’n irritante verkoper die me wat aan wilt smeren. Vermoeiend zijn die, maar ik ben te nieuwsgierig aangelegd om mijn telefoon te negeren haha.
Als ik opneem hoor ik al snel dat het geen verkoper is. Het is het ziekenhuis. Iemand die ik niet ken –uiteraard, het zijn altijd andere mensen daar- en ze stuntelt nogal aan de telefoon. Ik heb haar naam niet gehoord, maar ze zegt als eerste dat ze slecht nieuws heeft en vervolgens draait ze er compleet omheen. Mijn hart klopt in mijn keel. Slecht nieuws? Nu al? Weer al? En waarom begin je een gesprek met “ik heb slecht nieuws” en draai je er vervolgens om heen? Het eerste wat je op school leert over een slecht nieuws gesprek voeren is toch dat je zegt: “ik heb slecht nieuws” en dan meteen het slechte nieuws?! Hier kan ik dus écht niet tegen!
Ik val haar in de reden: “Wil je er niet zo om heen draaien en me alsjeblieft vertellen wat er dan is?!”. Mijn hart is ondertussen op hol geslagen.
MENS! ZEG WAT!
“Nou euh, kijk het zit zo. Ik vind het heel vervelend, maar…
” Ja?!?!
“Uhm uw man heeft het verkeerde potje gevraagd.”.
“Wat zeg je?! Mijn man heeft verkeerde potje gevraagd? Dat lijkt me nogal sterk, want er is ons niet eens verteld om om een potje te vragen, dus hij heeft gewoon een verkeerd potje GEKREGEN. Wat was er überhaupt fout aan?!”. Ik ben echt al compleet geërgerd op dit moment.
“Nou omdat uw man een vasectomie heeft gehad, moest hij zaad produceren in medium.”
“In medium?! En dat houdt in?!”
Ze klinkt nog steeds ongemakkelijk: “Euh, dit zijn speciale opvangcontainers om ervoor te zorgen dat het zaad niet aan elkaar klontert door de antistoffen. Is dat niet tegen u gezegd tijdens de intake?”
“Nou mevrouw, nou moet je eens goed luisteren. Ik ken dat hele IUI papier uit mijn hoofd. UIT MIJN HOOFD! Ik weet dat mensen normaal niet goed lezen, maar stel me er een vraag over en ik zal hem beantwoorden. Er is niemand, ik herhaal NIEMAND die ons heeft gezegd dat we een container ‘in medium’ moesten vragen. Ik hoor voor het eerst van mijn leven dat er zoiets bestaat als ‘in medium’. Daarnaast: JULLIE zijn de zorgverleners, JULLIE hebben ons dossier, hoe moeilijk is het om ons de juiste container te geven?! In plaats van het in onze schoenen te schuiven?!”.
“Oh, dat vind ik heel vervelend om te horen”.
Ja het zal allemaal wel. Laat maar, het kwaad is al geschied.
“Kan je me vertellen wat het gevolg hier van is?!”
“Het zaad is één klonter geworden en kan niet gebruikt worden voor IUI”.
Wat?! De moed zakt me in de schoenen.
En nu?
4 reacties op 28. Stress