Tranen
Na Mexico word ik ongesteld, tot zover het loslaten 😉
Halverwege maart heb ik echt een vreselijk baaldag. Ik heb geen idee waarom. Om alles moet ik huilen. Een mail die me niet aanstaat, veel werk wat er op me wacht, Denny die in mijn ogen de verkeerde boodschappen heeft gedaan. Er is niets goed 🙁
’s Avonds ga ik naar yoga en als ik aankom, zegt een bekende/ vriendinnetje: “gaat het goed met je?” en ik begin spontaan weer te blèren! Jemig, wat is er met me aan de hand?! De eerste 10 minuten van de yoga zit ik te huilen en de laatste 10 minuten ook weer. Man, man, kan het alsjeblieft ophouden?
Wanneer ik weer thuis ben, kruip ik nog even bij Denny op de bank. Ik ken mezelf zo helemaal niet!!! En dan denk ik opeens: zouden het de hormonen zijn die ik voor de IUI heb moeten spuiten? Het zou me niet verbazen.. Ik ben echt compleet uit mijn doen en zoiets heb ik nooit (of er moet iets heel ergs gebeurd zijn). Hoe meer ik erover nadenk, hoe meer ik denk dat het daardoor komt. Ik reageer zo slecht op hormonen 🙁
Dit baart me grote zorgen over wat er nog komen gaat….
NB. Hierbij wil ik nog wel even zeggen dat het Moeders-voor-Moeders-hormoon, pregnyl, op was. Dit is nog steeds iets wat ik niet kan begrijpen. Zoveel zwangere vrouwen die hierbij kunnen helpen en toch was het op. Ik wil daarom graag nog even aandacht geven aan Moeders voor Moeders. Zij zamelen urine in van zwangere vrouwen. Uit deze urine wordt het hCG-hormoon gewonnen. Dit hormoon wordt door farmaceutische bedrijven gebruikt voor het vervaardigen van geneesmiddelen die worden gebruikt bij vruchtbaarheidsbehandelingen.
Je kan je opgeven tot de 11e week, dus je moet er op tijd bij zijn! Je maakt er heeeeel veeel vrouwen heel gelukkig mee en je kan een bijdrage leveren aan een zwangerschap bij iemand anders.
Dus alsjeblieft, geef je op bij Moeders voor Moeders zodra je een positieve zwangerschap in je hand hebt. Namens mij en vele vrouwen met een kinderwens: hartelijk dank!!
15 reacties op 41. Tranen