IVF/ ICSI op eigen cyclus

Gelukkig maken we het snel weer goed. De hele weg praten we niet met elkaar, maar in die stilte snap ik Denny zijn standpunt ook wel en hij het mijne. We hoeven het niet uit te praten als we thuis zijn. Het is goed zo. Uiteindelijk is het ook mega fijn dat dit wel kan, dat er licht is aan het einde van de tunnel.

Inmiddels zijn er wel wat meer mensen op de hoogte van “onze situatie” en opeens is er iemand –een bevriende fotograaf- die zegt; “ik ken iemand die volgens mij IVF heeft gedaan zonder hormonen of met weinig hormonen.” Huh? Kan dat ook? Bestaat dat?

Ik sla gelijk aan het googlen en inderdaad er bestaat zoiets als IVF/ ICSI op eigen cyclus met een minimale hoeveelheid hormonen en één eitje, je eigen eitje. Het spreekt me meteen aan, dit wil ik! Ik google en google en google en het enige ziekenhuis dat ik kan vinden, in de hele Benelux, dat dit doet is in Groningen (de rest heeft het tijdelijk als pilot gedaan, maar is gestopt). Groningen, of all places. Dat is 3,5 uur rijden voor ons en dus niet te doen.

Daarom besluit ik dat ik dit –op eigen cyclus- wil doen in Gent. Het kan me niet schelen hoe of wat, maar ik wil die hormonen niet. Je krijgt van de verzekering 3 ICSI pogingen vergoed. Als je met hormonen aan de slag gaat en je hebt bv 5 eitjes dan worden deze eitjes (als ze allemaal goed bevrucht worden) één voor één als embryo teruggeplaatst. Eén tegelijk. Dat betekent dat je één “verse” hebt en de andere worden ingevroren. Het wordt dan een cryo genoemd. Na de terugplaatsing van de verse, zonder zwangerschap als gevolg, wordt er een cryo ontdooid. Pas na je 36e mag je er twee tegelijk terugplaatsen. Als alle eitjes op zijn dan is de eerste poging voorbij. Ik denk dat, als ik het op eigen cyclus wil doen, dat er meteen met 1 eitje een hele poging voorbij is.

Ik bespreek het met Denny. Hij staat achter me. We besluiten om straks in Gent dit voor te stellen en twee pogingen te doen met één eitje, als dat niet lukt dan hebben we poging 3 nog over om te proberen met hormonen. Ik weet dat mijn kansen hierdoor drastisch slinken, maar dit voelt veel en veel beter. Ik blijf erbij dat er met mij niets mis is en met Denny ook niet. Zijn zaad is genetisch prima in orde, daar zijn Max en Bo het resultaat van. Ik zie gewoon niet in waarom ik niet zwanger zou kunnen worden als ik maar een KANS krijg. Ik geloof er heilig in!

Nu ik dit bedacht heb, ben ik een stuk rustiger onder het feit dat we naar Gent moeten straks. Ik ga gewoon een uitzondering zijn op de regel. Zonder hormonen.

Zo.

Punt.

Reacties

Reacties