Ken je dat? Dat je met verlof gaat en dat 16 weken (of meer) klinken als een eindeloze vakantie? Een zee aan vrije tijd? Tijd die je gaat besteden aan opruimen, foto-albums maken, vrienden opzoeken die je al ‘eeuwen’ niet hebt gezien en je to-do-lijstje afmaken met klusjes waar je niet aan bent toegekomen.

Iedereen zegt natuurlijk van tevoren dat je daar helemaal niet aan toekomt in je verlof en het zijn allemaal vrouwen met ervaring. Je gelooft daar alleen geen barst van. Althans, ik toch niet.. Zo’n baby slaapt, eet, poept en plast alleen maar, zeker de eerste weken. En dan vooral dat eerste. Dus als m’n baby slaapt, kan ik toch tientallen dingen doen. Toch…?

Tja, wat zal ik zeggen… Dat de weken voorbij vliegen? Dat je knippert met je ogen en dat de dag alweer voorbij is?

Toen ik met zwangerschapsverlof ging, half mei, was het super mooi weer. Het was het begin van een heel lang verlof voor mij en als eerste ging ik genieten. Voor dat to-do lijstje had ik nog weken de tijd en dan vooral pas wanneer het minder lekker weer zou worden. We zaten elke dag op terras, gingen uiteten, naar het strand, deden fietstochtjes. Kortom: ik genoot. Werk was iets wat ik wel weer zou doen als de baby er zou zijn. Ik schreef wel elke week een blogje voor mijn website en was de hele dag lekker bezig. Oh en ik deed ook nog deel 1 van de doula-cursus, zou ik bijna vergeten, maar genieten was 1 van de dingen die ik graag wilde doen en deed, dus dat kon ik elk geval van mijn lijstje strepen 🙂

En toen na 7 weken Liv werd geboren ging dat genieten dubbel en dwars door. Ons ritme was vooral dat we geen ritme hadden, maar wel dat weer elke dag op het terras zaten, veel uiteten gingen en ons prima vermaakten! Ik weet dat ik meerdere keren tegen Denny zei: “ik snap niet dat mensen met een baby nergens aan toe komen, we hebben zeeën van tijd”. We hadden dus veel tijd, maar denk maar niet dat ik die besteedde aan iets wat op mijn lijstje stond. Ik was net moeder en dat was een periode waarin je moest… juist: genieten! En dus deed ik dat weer met volle teugen!

Omdat Australië niet doorging (ik zou daar gaan praten over mijn werk op de BabySummit. Dat is nu naar 2016 verzet, wat eigenlijk veel beter uitkomt), boekten we een vakantie naar Sardinië eind september/begin oktober. Als we terug zouden komen, stond voor mij de eerste workshop op de agenda.

Wat? Eerste workshop?! Nu al?! Maar ik heb nog niets van mijn to-do-lijstje gedaan….

Als ik nu alleen workshops had, dan was het nog wel te doen, maar ik kon natuurlijk tegen een aantal mensen geen “nee” zeggen en zo gebeurde het dat ik nu al oproepbaar sta ipv eind december wat het plan was. Daarnaast wordt mijn website in een nieuw jasje gestoken, mijn logo vernieuwd en lopen er nog leuke projecten op de achtergrond. Dan heb ik het nog niet over het zwangerschapsalbum dat ik nog moet maken, net zoals het album van Sardinië en een album van de newbornfoto’s van Liv.

En elke maandag een blog…

Dat laatste, daar gaat nu verandering in komen. Ik moet echt even al mijn aandacht besteden aan mijn to-do lijstje zodat dat af is en ik straks me volledig kan concentreren op de geboortes die gaan komen en Liv uiteraard. Want ik wil niet meer fulltime aan het werk zijn.

Ik heb nog heel veel onderwerpen die ik graag in mijn blog aan bod wil laten komen, maar ik wil graag af van de “de-blog-moet-elke-maandag-online”. Ik heb het met heel veel plezier ruim een jaar gedaan en ik ga het ook nog heel lang blijven doen, maar niet verplicht elke week op maandag, maar wanneer ik zin heb, wanneer ik tijd heb en wanneer ik iets tofs te vertellen heb.

Want al die mama’s die me voor gingen, hadden gelijk: je verlof vliegt inderdaad voorbij! In elk geval heb ik genoten, dat telt ook toch?

 

Reacties

Reacties